-
1 πημαίνω
πημαίνω, fut. πημανῶ, auch in activ. Bdtg πημανοῠμαι, Ar. Ach. 842 ( Schol. βλάψει, λυπήσει), das aber auch passiv. gebraucht ist, Soph. Ai. 1134; – in Leid bringen, verletzen, beschädigen, verderben; absolut, Hom. ὁππότεροι πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια πημήνειαν, wider den Eid fehlen, Unheil stiften, Il. 3, 299; u. c. accus., Τρῶάς τε καὶ Ἕκτορα, 15, 42; εἴ με πημανεῖς τι, Soph. Ai. 1293; ὅτι σὲ κἀμὲ πημανεῖ, Eur. I. A. 525; τοὺς αἰτίους πήμαινε, Archil. 4; u. in Prosa: τὴν γῆν, Her. 9, 13; εἴ τίς τινά τι πημαίνει, Plat. Legg. IX, 862 a; ἐχϑρὸν πημῆναι, Rep. II, 364 c; Folgde; πημαίνει τὰ ὄμματα ὑγρότης, Arist. probl. 31, 5, v. l. λυμαίνει. – Pass., Nachtheil, Schaden, Leid erhalten, erfahren; οὐδέ τις οὖν μοι νηῶν πημάνϑη, Od. 14, 255; 8, 563; πάπταινε δ' αὐτός, μή τι πημανϑῇς ὁδῷ, Aesch. Prom. 334; εἰ γὰρ ποιήσεις, ἴσϑι πημανούμενος, Soph. Ai. 1134; τῷ πημανϑέντι, Plat. Legg. XI, 933 e; Folgde. – Auch med., ὅρκια πημήνασϑαι, seinen eigenen Eid verletzen, Qu. Sm. 13, 379.
-
2 πημαινω
(fut. πημᾰνῶ - ион. πημανέω, aor. ἐπήμηνα; fut. med. πημᾰνοῦμαι; aor. pass. ἐπημάνθην)1) причинять вред, вредить(π. Τρῶάς τε καὴ Ἕκτορα Hom.)
εἴ τίς τινά τι πημαίνει Plat. — если кто-л. кому-л. причиняет какой-л. вред2) разорять(τέν γῆν Her.)
3) повреждать, портитьοὐδέ τις οὖν μοι νηῶν πημάνθη Hom. — и ни один из моих кораблей не пострадал;
εἰ γὰρ ποιήσεις, ἴσθι πημανούμενος Soph. — если же ты (это) сделаешь, знай, что поплатишься4) нарушатьὑπὲρ ὅρκια π. Hom. — нарушать клятвы
-
3 πημαίνω
A , OC 837; [dialect] Ion. - ανέω Il. 24.781: [tense] aor.ἐπήμηνα 3.299
, S.Tr. 715, Pl.R. 364c; [dialect] Dor. part. πημάνας [ᾱ] IG12.1085.8:—[voice] Med., [tense] fut.πημᾰνοῦμαι Ar.Ach. 842
(s. v.l.), also πημανούμενος in pass. sense, S.Aj. 1155 : [dialect] Ep. [tense] aor.πημήναντο Q.S.13.379
:—[voice] Pass., [tense] aor. ἐπημάνθην (v. infr.):—plunge into ruin, undo, and in milder sense, grieve, distress,π. Τρῶάς τε καὶ Ἕκτορα Il.15.42
; [Ὅρκος] ἀνθρώπους π. Hes.Th. 232, cf. Thgn.689; π. τὴν γῆν damage it, Hdt.9.13; ἄτρακτος θεὸν π. S.Tr. 715;π. τινὰ φαρμάκοις Pl.Lg. 932e
;ὑγρότης π. τὰ ὄμματα Arist.Pr. 957b24
: abs., do harm, Il.24.781, Democr.258; ὑπὲρ ὅρκια πημήνειαν might work harm in transgression of oaths, Il.3.299:—[voice] Med., ὅρκια πημήναντο violated their oaths, Q.S.l.c.:—[voice] Pass., suffer hurt or harm,οὺδέ τις οὖν μοι νηῶν πημάνθη Od.14.255
, cf. 8.563, A.Pr. 336, etc.;ἴσθι πημανούμενος S.Aj. 1155
.—Poet. word, used also IG12.18.7 and by Hdt. l.c., Pl.R. l. c., Lg. 862a, 932e, 933e ([voice] Pass.), and in later Prose, as Corn.ND32 ([voice] Pass.), Porph.Abst.2.12, Agath.5.23.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πημαίνω
См. также в других словарях:
πημαίνω — Α [πήμα] 1. βυθίζω κάποιον στη δυστυχία, εξολοθρεύω, αφανίζω, βλάπτω, καταστρέφω («Ποσειδάων... πημαίνει Τρῶάς τε καὶ Ἕκτορα», Ομ. Ιλ.) 2. προξενώ λύπη, θλίβω, πικραίνω κάποιον («οὔτε ἐπήμαινεν οὔτε ἐσίνετο γῆν τὴν Ἀττικήν», Ηρόδ.) 3. (αμτβ.)… … Dictionary of Greek
